یک مرکز ساخت پروتز چشم (چشم مصنوعی) باید ویژگیهای خاصی داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که محصول نهایی از نظر زیبایی، عملکردی، و سلامتی برای بیمار مناسب است. در زیر برخی از مهمترین ویژگی ها آورده شده اند:

۱. تیم متخصص و آموزش دیده

• اُکولاریست های مجرب: وجود متخصصان آموزش دیده در ساخت پروتز چشم (اُکولاریست ها) که تجربه کافی در طراحی، ساخت، و تنظیم پروتزها دارند.
• همکاری با پزشکان: هماهنگی با چشم پزشکان، اُفتیکولوژیست ها، و سایر متخصصان سلامت چشم برای اطمینان از تطابق پروتز با شرایط آناتومیک بیمار.

۲. فناوری و تجهیزات پیشرفته

• ابزارهای دقیق اندازه گیری: استفاده از تجهیزات مدرن برای اسکن سه بعدی (3D) حفره چشم یا قالب گیری دقیق.
• تکنیک های رنگ آمیزی پیشرفته: استفاده از رنگها و مواد طبیعی برای تطابق دقیق با رنگ چشم سالم بیمار.
• مواد باکیفیت: به کارگیری مواد سازگار با بدن (بیوکامپتیبل) مانند اکریلیک پزشکی یا سیلیکون که ضدحساسیت و بادوام هستند.

۳. فرآیند شخصی سازی

• سفارشی سازی بر اساس آناتومی بیمار: ساخت چشم مصنوعی متناسب با شکل، اندازه، و عمق حفره چشم هر فرد.
• تطابق رنگ و طرح: تطبیق دقیق عنبیه، رگهای خونی، و جزئیات چشم سالم برای طبیعی تر شدن ظاهر.

۴. رعایت استانداردهای بهداشتی

• محیط استریل: رعایت پروتکل های ضدعفونی و کنترل عفونت در طول فرآیند ساخت و نصب.
• استفاده از مواد یکبارمصرف: در مواردی که تماس مستقیم با بدن بیمار وجود دارد (مانند قالبگیری).

۵. گارانتی پروتز چشم

• معاینات دوره ای: امکان تنظیم مجدد پروتز با توجه به تغییرات آناتومیک بیمار (مثلاً پس از جراحی یا کاهش ورم).
• آموزش به بیمار: راهنمایی بیمار درباره نحوه نگهداری، تمیزکردن، و جایگذاری پروتز چشم.
• تعمیر و تعویض: ارائه خدمات تعویض پروتز پس از فرسودگی یا تغییر نیاز بیمار.

۶. محیط بیمار محور

• فضای آرام و خصوصی: ایجاد محیطی امن و بدون استرس برای بیمارانی که ممکن است از نظر روانی آسیب پذیر باشند.
• دسترسی پذیری: طراحی مرکز برای راحتی بیماران با محدودیتهای حرکتی یا بینایی.

۷. گواهینامه ها و اعتبارات

• رعایت استانداردهای بین المللی: مانند ISO برای تجهیزات پزشکی یا تاییدیه از سازمانهای معتبر (مثل انجمن چشم پزشکی).
• شفافیت در فرآیندها: ارائه توضیحات کامل درباره مراحل ساخت، مواد استفاده شده، و هزینه ها.

۸. توجه به جنبه های روانشناختی

• مشاوره روانشناسی: کمک به بیماران برای سازگاری با تغییرات ظاهری و تقویت اعتماد به نفس.

• نمونه های نمایشی: ارائه نمونه های موقت یا شبیه سازی شده برای کاهش اضطراب بیمار پیش از ساخت نهایی چشم مصنوعی.

پولیش چشم مصنوعی یک فرآیند حرفه‌ای برای تمیز کردن و براق کردن سطح پروتز چشمی است. این کار به بهبود ظاهر پروتز، افزایش راحتی بیمار و جلوگیری از تحریک بافت‌های اطراف کمک می‌کند.

چرا پولیش پروتز چشم ضروری است؟

• از بین بردن رسوبات و آلودگی‌ها: با گذشت زمان، پروتز چشم ممکن است دچار تجمع پروتئین‌های اشکی، چربی‌ها و آلودگی‌های محیطی شود که باعث کدر شدن و تغییر رنگ آن می‌شود.
• کاهش تحریک و ناراحتی: زبری سطح پروتز می‌تواند باعث تحریک ملتحمه و پلک شود. پولیش کردن آن باعث صاف و یکدست شدن سطح می‌شود.
• افزایش طول عمر پروتز: نگهداری مناسب و انجام پولیش دوره‌ای باعث افزایش دوام و کیفیت پروتز می‌شود.
• بهبود زیبایی و طبیعی‌تر شدن ظاهر: پولیش، درخشندگی و شفافیت چشم مصنوعی را بازیابی می‌کند و آن را طبیعی‌تر نشان می‌دهد.

مراحل پولیش پروتز چشم:

پولیش پروتز معمولاً توسط متخصص پروتز چشمی انجام می‌شود و شامل مراحل زیر است:

1. تمیز کردن اولیه: پروتز از چشم خارج شده و با محلول‌های مخصوص تمیز می‌شود.
2. استفاده از دستگاه پولیش: متخصص با استفاده از دستگاه‌های مخصوص و مواد ساینده‌ی ملایم، سطح پروتز را صیقل می‌دهد.
3. براق‌سازی نهایی: پروتز چشم با مواد مخصوص پرداخت شده و کاملاً براق و صاف می‌شود.
4. شستشو و ضدعفونی: در نهایت، پروتز با محلول‌های استریل شسته و برای استفاده آماده می‌شود.

هر چند وقت یک‌بار باید پروتز چشم را پولیش کرد؟

توصیه می‌شود هر ۶ ماه تا ۱ سال یک‌بار برای پولیش حرفه‌ای به متخصص مراجعه کنید. در صورت بروز تغییر رنگ، خراشیدگی یا احساس ناراحتی، بهتر است زودتر اقدام کنید.

پولیش منظم چشم مصنوعی به بهبود زیبایی، راحتی و دوام آن کمک می‌کند. اگر پروتز شما دچار تغییر رنگ، کدری یا ناراحتی شده، مراجعه به متخصص پروتز چشمی بهترین راه برای حفظ سلامت و کیفیت آن است.